داستان نیاکان
این کتاب مسیر انسان در تاریخ تکاملی را از امروز تا گذشته تصویر می‌کند؛ و سفر را از انسان شروع کرده، به سوی پسرخاله‌های قدیمی او در درخت زندگی می‌رود. در این مسیر به مرور با پسرخاله‌های قبلی‌تر انسان، به عنوان نیای مشترک همگرا می‌شود.
داوکینز (نویسنده ی این کتاب) تلاش می‌کند تا با استفاده از شواهد مولکولی و فسیلی، محتمل‌ترین نوع نزدیک‌ترین نیای مشترک را توضیح دهد؛ و در میان مسیر، جانداران مدرنی که در گذشته با انسان هم‌سفر بوده‌اند توصیف کند. (روش منطقی!)
سفر کلا از ۴۰ مرحله تشکیل شده که از صفر آغاز می‌شود و به سوی نزدیک‌ترین نیای مشترک انسان تا مرحله ی ۳۹ که باکتری است پیش می‌رود. با این وجود که داوکینز به طور کل از درخت زندگی توصیف شده اطمینان دارد، در برخی از شاخه‌ها هشدار داده که در زمان نوشتن،مدارک سنگینی نداشته‌است. (صداقت در علم!!)
در این کتاب هر گونه و خانواده تازه ای، داستان منحصر بفردی را برای سرگرمی خواننده دربردارد. (ادبیات زیبا! ) این ویژگی‌های عجیب به وسیلهٔ روش‌های تازهٔ زیست‌شناسی تکاملی شناسایی شده و با دقت در داستان قرار گرفته‌اند تا نشان دهند چگونه نظریه تکامل داروینی قادر به توضیح همهٔ تنوع حیات بر روی کرهٔ زمین است.
این کتاب نامزد جایزه بهترین کتاب علمی هم شده!
سوای از کتاب اگر از صحت (یا عدم صحت!) نتیجه ی تجربیات و فعالیت های داوکینز بگذریم، (نگاه کنجکاو و پاک) + اون نکته هایی که تو پرانتز قرمز کردم، خصوصیاتی هستند که از نظر من داوکینز رو منحصر به فرد و جاودانه می کنه.
در نگاه من داوکینز تنها یه دانشمند بزرگ و تاثیر گزار نیست....
داوکینز یه دانشمند شاعره.
تو پست بعد یکی از کوت های مورد علاقمو (از داوکینز) می زارم.
